membrane za izolaciju od isparavanja

Na tržištu građevinskih materijala možemo pronaći nekoliko vrsta membrana koje se koriste za potkrovlja i krov (ne samo kao početni pokrov).
Vrste krovnih membrana

Krov

Jako paropropusne membrane se koriste kao početni pokrov kosih, provjetravanih krovova. One imaju mali difuzivni otpor i osiguravaju odvođenje isparavanja u okolinu. Kako bi dobro funkcionirale kao početni pokrov moraju osigurati trajnost i zaštitu od stupca vode.

Izolacija od isparavanja

Membrane za izolaciju od isparavanja se također nazivaju parne brane, parne barijere, itd. Napravljene na osnovi paropropusnih vlakana one predstavljaju modernu metodu za formiranje zaštite toplinske izolacije od vlage koja dolazi iz unutrašnjosti potkrovlja. One su karakteristične po oko deset puta višoj paropropusnosti u odnosu na uobičajene PE parne brane i oko deset puta nižoj paropropusnosti u odnosu na nisko paropropusne krovne folije. Ovakve značajke materijala omogućuju uravnotežene djelovanje s jako paropropusnim membranama. Zahvaljujući niskom difuzivnom otporu membrane, također se može povećati difuzija materijala korištenog kao izolacija od isparavanja.

Efekt "folijske vrećice"

Zahvaljujući ovoj činjenici možemo izbjeći takozvani efekt "folijske vrećice" unutar zgrade koji je uočen u potkrovljima u osamdesetim i devedesetim godinama prošlog stoljeća. Hermetičnost kuće, koja je efekt razvoja novih tehnologija okvira prozora, je rezultirala u problemima s povećanjem vlažnosti u unutrašnjosti i s time u problemu s plijesni. Niska kvaliteta gravitacijske ventilacije (neefikasna u novim uvjetima) je postala uočljiva. Povećanje vlage u unutrašnjosti i poraba jako paropropusnih materijala kao početnog pokrova su omogućili smanjenje brtvljenja potkrovlja, a uporaba takozvanih aktivnih parnih brana je omogućila isparavanje velikih količina para kroz krovnu barijeru. To nije bio jedini element borbe protiv efekta "folijske vrećice". Ljudi su se zainteresirali za efikasnost ventilacijskih sustava, proizvođači prozora su počeli uvoditi elemente koji će povećati ventilaciju kao što su prozorski ventilatori, mikro-otvarači prozora, itd. Kuće i potkrovlja su postali difuzivniji i s time su počeli osiguravati zdravu atmosferu.

Danas, aktivne parne brane se mogu naći u standardnoj uporabi, a njihova razlika u cijeni u odnosu na tradicionalne parne brane je kompenzirana prednostima njihove uporabe.

Izolacija od vjetra

Izolacije od vjetra se uglavnom koriste na vanjskim zidovima zgrada u kostur strukturi zgrade (drvna građa i čelik), kućama od greda (unutrašnji zidovi), uzdignućima zgrada izoliranih vunom (izvana), u provjetravanim uzdignutim sustavima (npr. kamen), ispod stranica (drvo, PVC, napravljene od vunenih vlakana, itd.) uključujući uporabu gore spomenutih tehnologija u potkrovljima. One omogućuju difuziju isparavanja iz toplinske izolacije i zidova zgrade i zidove štite od vlage. Zahvaljujući ovoj funkciji one sprečavaju hlađenje zgrade, održavajući njene toplinske značajke. One efikasno sprečavaju skupljanje vlage u zidovima i toplinskoj izolaciji, stalnu vlažnost u zidovima i snižavanje toplinskih parametara zgrade. One također efikasno štite od nekontroliranog protoka zraka izvana (to značajno smanjuje toplinske gubitke).

Uporaba membrane za izolaciju od vjetra na krovu je opravdano samo kada se koristi kao izolacija od vjetra površine zida, izolacija krova i kose toplinske izolacije potkrovlja – osiguravajući da je završno polaganje krova potrebno unaprijed. Membrane za izolaciju od vjetra su napravljene od paropropusnih materijala – obično se radi o jednoslojnim vlaknima. Oni imaju ekstremne paropropusne značajke i trebaju biti otporne na UV zračenje. Na krovovima i u potkrovljima one bi se trebale koristiti zbog njihovog niskog otpora na stupac vode. Njihova uporaba na krovu se treba ograničiti na izolaciju od vjetra.

U praksi to znači uporabu ovih vlakana kao pokrov drvenih zidova krovne strukture npr. šiljasti prozor (francuski – lucarne) i zidova koji ih štite od prevelikog protoka zraka izvana, što utječe na toplinsku efikasnost potkrovlja. Ponekad, izolacija od vjetra se nanosi kao zaštita od vjetra od mineralne vune (vuna koja čini toplinsku izolaciju krova). Međutim, u tim slučajevima, krov je obično popločan s početnim pokrovom. Treba napomenuti da su većina jako paropropusnih krovnih membrana u isto vrijeme savršene kao izolator od vjetra. Za kompleksnu strukturu krovnih membrana i potrebu otpornosti na stupac vode, tipične izolacije od vjetra (jednoslojna vlakna) se ne bi trebale koristiti kao početni pokrov.